Postanowienie SN z dnia 9 maja 2008 r., sygn. II PK 319/07

1. Zasądzenie odszkodowania zamiast żądanego przywrócenia do pracy nie obejmuje powagą rzeczy osądzonej wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, jeżeli pracownik nie dochodził takiego roszczenia.

2. Prawomocne oddalenie powództwa o przywrócenie do pracy sprawia, że późniejsze żądanie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy podlega oddaleniu.

3. Gdysąd pracy, mimo braku żądania wynagrodzenia za czas pozosta­wania bez pracy, rozstrzyga o nim negatywnie (oddala je), to powaga rzeczy osądzonej obejmuje również taki przedmiot rozstrzygnięcia (art. 366 k.p.c.).

4. Wniesienie apelacji od wyroku oddalającego żądanie przywrócenia do pracy i zasądzającego odszkodowanie nie powoduje uprawomocnienia się orzeczenia w części dotyczącej odszkodowania z art. 45 § 1 k.p.

Przewodniczący SSN Jolanta Strusińska-Żukowska, Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca), Romualda Spyt.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 maja 2008 r. sprawy z powództwa Władysławy H. przeciwko Naczelnej Izbie Lekarskiej z siedzibą w W. o wynagrodzenie, na skutek skargi kasacyjnej powódki od postano­wienia Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2007 r. [...]

uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi Apelacyj­nemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie 

Powódka Wanda H. wniosła skargę kasacyjną od postanowienia Sądu Apela­cyjnego w Warszawie z 28 czerwca 2007 r., oddalającego jej zażalenie na postano­wienie Sądu Okręgowego w Warszawie z 5 marca 2007 r., odrzucające jej pozew o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy ze względu na uprzednie osądzenie sprawy (art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.).

Sąd Apelacyjny orzeczenie oparł na ustaleniu, że powódka w związku z odwołaniem od wypowiedzenia umowy o pracę dochodziła alternatywnie przywrócenia do pracy bądź odszkodowania za cały okres pozostawania bez pracy. Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z 27 stycznia 2005 r. [...] oddalił powództwo o przywrócenie do pracy i zasądził powódce od pracodawcy Naczelnej Izby Lekarskiej w W. odszko­dowanie w kwocie 23.907,78 zł (odpowiadające wysokością trzymiesięcznemu wy­nagrodzeniu) za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę z odsetkami i oddalił żądanie odszkodowania w pozostałej części. Po apelacji powódki Sąd Apela­cyjny w Warszawie wyrokiem z 19 października 2005 r. zmienił wyrok w części oddalającej powództwo o przywrócenie do pracy i przywrócił ją do pracy na poprzed­nich warunkach (pkt I), natomiast w pozostałym zakresie apelację powódki oddalił (pkt II). W sprawie tej Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasa­cyjnej powódki.

Obecną sprawę rozpoczął pozew Wandy H., w którym po przywróceniu do pracy wniosła o zasądzenie od pozwanego wynagrodzenia za cały czas pozostawa­nia bez pracy w kwocie 286.892 zł. W uzasadnieniu wskazała, iż po przywróceniu do pracy wyrokiem Sądu Apelacyjnego z 19 października 2005 r. nabyła prawo do wy­nagrodzenia przysługującego pracownikowi objętemu szczególną ochroną po przy­wróceniu do pracy (na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z 1991 r. o związkach zawo­dowych z racji pełnienia funkcji przewodniczącej zakładowej organizacji związkowej). Zasądzone trzymiesięczne odszkodowanie zalicza na poczet dochodzonego wyna­grodzenia za 3 miesiące 2001 r. Mając na uwadze przepis art. 291 k.p. ograniczyła swoje roszczenie do wynagrodzenia za okres 3 lat przed 26 października 2005 r. Przedmiotem sprawy jest wynagrodzenie za okres od 25 października 2002 r. do 25 października 2005 r. Miesięczne wynagrodzenie wynosiło 7.969,24 zł, stąd docho­dzone wynagrodzenie za 3 lata wynosi 286.892 zł.