Wyrok SN z dnia 30 marca 1994 r. sygn. I PRN 8/94

Przepisu § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie stosunków pracy, w których pracodawcą jest osoba fizyczna (Dz. U. Nr 45, poz. 272), uzależniającego przewidziane w art. 177 § 3 k.p. przedłużenie do dnia porodu umowy o pracę zawartej na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, od przepracowania przez pracownicę u pracodawcy 6 miesięcy, nie można stosować w oderwaniu od § 2 tego rozporządzenia, z którego treści jednoznacznie wynika, że § 7 nie ma zastosowania do pracownic zatrudnionych w ramach wszystkich stosunków pracy, w których pracodawcą jest osoba fizyczna, a ma zastosowanie tylko do pracownic zatrudnionych w gospodarstwach domowych, a także -jeżeli pozostają we wspólności domowej z pracodawcą -zatrudnionych w indywidualnych gospodarstwach rolnych.

Przewodniczący SSN: Teresa Flemming-Kulesza

Sędziowie SN: Antoni Filcek (sprawozdawca), SA: Kazimierz Jaśkowski

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora Witolda Bryndy po rozpoznaniu w dniu 30 marca 1994 r. sprawy z powództwa Barbary M. przeciwko Franciszkowi Z. - właścicielowi sklepu warzywno-owocowego w Z., o przywrócenie do pracy, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 17 lutego 1993 r.,