Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 524/18

Wydatki ponoszone na zapewnienie noclegów dla swoich pracowników w miejscu wykonywania przez nich pracy na rzecz pracodawcy, z wyłączeniem podróży służbowej oraz wydatki ponoszone na zorganizowanie dojazdu pracowników z miejsca zakwaterowania do miejsca wykonywania pracy, będą stanowić dla nich przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, od którego płatnik jest obowiązany pobrać zaliczkę na podatek na zasadach określonych w art. 32 u.p.d.o.f.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3309/16 w sprawie ze skargi "P." S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 12 lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz "P." S.A. z siedzibą w W. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 28 września 2017r., sygn. akt III SA/Wa 3309/16 (publ.: http://orzeczenia.nsa.gov.pl - dalej: CBOSA), uchylił wydaną na wniosek "P." S.A. w W. (dalej: Spółka) interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: Minister) z 12 lipca 2016r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniesionej skardze kasacyjnej Szef Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: Szef KAS) na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r. poz. 1369 ze zm. - dalej: p.p.s.a.), zarzucił powyższemu wyrokowi naruszenie:

1/ przepisów prawa procesowego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy w postaci naruszenia art. 14c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017r. poz. 201 ze zm. - dalej: O.p.) poprzez uznanie wydanej indywidualnej interpretacji prawa procesowego za "zbyt lakoniczną" i uznanie, że "wymaga (ona) wysiłków interpretacyjnych adresata interpretacji w celu ustalenia sposobu wykładni przepisów prawa podatkowego uznanego przez organ interpretacyjny za prawidłowy", gdy tymczasem wydana indywidualna interpretacja - jako akt niepodzielny - w całości stanowi odpowiedź na zadane pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 3) i w konsekwencji udzielenie na nie indywidualnej odpowiedzi wymagałoby powielenia - co do zasady - treści wydanej interpretacji;